Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας για τις προφητείες που αφορούν στο ρόλο του Βατικανού και του Πάπα στην προετοιμαζόμενη πυρετωδώς Παγκόσμια Θρησκεία (βλ. προηγούμενο άρθρο), είδαμε ότι υπάρχει η επισήμανση ότι ο τελευταίος Πάπας, τον οποίο ο Μαλαχίας αναφέρει στις προβλέψεις του για τους Πάπες ως «Πέτρο Ρωμαίο», θα βρει τραγικό τέλος, αφού πρώτα θα έχει αναγκαστεί να εγκαταλείψει το Βατικανό, εξαιτίας κάποιων εξαιρετικά μεγάλων ταραχών. Βέβαια, ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να ταράζει πολλούς και οι πλέον πραγματιστές μπορεί να λένε ότι ο Μαλαχίας ή και όποιος άλλος δεν ήξερε τι έγραφε, αλλά κάποτε δε θα γίνει, ούτως ή άλλως, κάτι τέτοιο; Κάποτε όλα τελειώνουν, γνωστό αυτό… Εμείς, όμως, ενδιαφερόμαστε για τη διερεύνηση των υπαρχόντων προφητειών και για την προσέγγιση της ερμηνείας τους στο μέτρο που μας αφορά στον παρόντα χώρο και χρόνο. Ας δούμε, λοιπόν, τώρα τι άλλο σχετικό με το θέμα μας κρύβουν οι προφητείες, παραμένοντας και στο δεύτερο αυτό μέρος στα του Νοστράδαμου.
Ο Πάπας Φραγκίσκος είναι, άραγε, ο τελευταίος Πάπας, είναι ο Πέτρος ο Ρωμαίος του Μαλαχία; Και πώς συνδέεται η Παγκόσμια Θρησκεία / Πανθρησκεία με τα επερχόμενα γεγονότα και το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας; Αναφέρει κάτι περί αυτών ο Νοστράδαμος;
IV (4ος) αιώνας
V
Croix, paix, soubs vn accomply diuin verbe,
L’ Espaigne & Gaule seront vnis ensemble:
Grand clade proche, & combat tres accerbe,
Coeur si hardy ne sera qui ne tremble.
-
Σταυρός, ειρήνη, υπό έναν θα ολοκληρωθεί ο θείος λόγος,
η Ισπανία και η Γαλλία θα έχουν μαζί ενωθεί.
Ο μεγάλος κλάδος κοντινός και η μάχη πολύ πικρή,
δε θα υπάρχει ψυχή τόσο θαρραλέα ώστε να μην τρέμει.
Δεν ξέρουμε αν τα σχέδια της ΝΤΠ για την Πανθρησκεία θα τελεσφορήσουν τελικώς, αλλά ο πρώτος στίχος –που είναι όντως εκπληκτικός- μας λέει ότι, αν όχι όλες οι θρησκείες –γιατί αυτό μάλλον δε φαίνεται να το πετυχαίνουν- τουλάχιστον όλες οι χριστιανικές εκκλησίες (Σταυρός) θα ενωθούν, θα έχουν «ειρήνη», θα ομονοήσουν και θα συμμαχήσουν δηλαδή, ύστερα από τόσους αιώνες σχισμάτων και αντιπαλοτήτων. Και βεβαίως, ένας θα είναι ο αρχηγός όλης αυτής της ένωσης, ο οποίος θα έχει και το… αλάθητο, εφόσον το τετράστιχο μάς λέει ότι αυτός θα ολοκληρώσει το «θείο λόγο» -τον χριστιανικό, εννοείται. Άρα, αφού τίθεται το ζήτημα του «αλάθητου», έστω και περιφραστικά στην προφητεία, μιλάμε για τον Πάπα. Αυτός είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος, ο «ένας».
Πότε θα γίνει αυτό; Όταν θα ενωθούν η Γαλλία και η Ισπανία, που στον καιρό του Νοστράδαμου ήταν, βεβαίως, ορκισμένοι αντίπαλοι. Τι σημαίνει αυτή η ένωση, όμως; Τη συνένωση των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, εν όψει της οικονομικής κρίσης (και η Γαλλία έχει μπει στη δυσάρεστη διαδικασία της συνεχούς αξιολόγησης από τους «οίκους»… [μη] ανοχής!) ή κάτι βαθύτερο; Γιατί αν λάβουμε υπόψη μας την Ισπανία όπως ήταν στον καιρό του Νοστράδαμου (16ος αιώνας), η χώρα αυτή, λόγω των αποικιών της τότε, εκτεινόταν από την Αμερική και την Ινδία, μέχρι τις Κάτω Χώρες, ενώ κατείχε και μέρος της Γερμανίας ακόμα! Η δυναστεία των Αψβούργων, που κυβερνούσε τον καιρό εκείνο την Ισπανία, εκτός των άλλων, είχε κατανικήσει και τους Οθωμανούς Τούρκους (Ναυμαχία του Ναυαρίνου). Αλλά η Ισπανία ηττήθηκε, τελικά, από τους Γάλλους και οι Αψβούργοι αντικαταστάθηκαν από τη δυναστεία των Βουρβώνων της Γαλλίας. Ίσως, λοιπόν, αν λάβουμε υπόψη μας την εικόνα που είχε για την Ισπανία ο Νοστράδαμος, να μιλάμε για μια πολύ ευρύτερη συμμαχία – συνασπισμό δυνάμεων, εφόσον υπάρχει στον τρίτο στίχο και εκείνη η αναφορά στον κοντινό «κλάδο», ένας όρος που αφορά τα στέμματα και τις συγγένειές τους, αλλά αφορά επιπλέον και τη Γενετική επιστήμη, την οποία, μόνο σήμερα, ασκούμε επισταμένως και ίσως… εσφαλμένως! Ο Νοστράδαμος δε χρησιμοποιεί διόλου τυχαία τον όρο «κλάδος» (clade, στα γαλλικά, αλλά και στα αγγλικά, μια ελληνική λέξη κατ’ ουσίαν), ένα διεθνή όρο, αντιληπτό από όλους, ο οποίος συνδέθηκε με τη Γενετική επιστήμη μόνο μετά την επικράτηση της θεωρίας του Δαρβίνου και όχι πρωτύτερα. Ίσως, λοιπόν, ο Νοστράδαμος χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο όρο –και όχι τον όρο «γενεαλογικό δέντρο» ή σκέτα «δέντρο» π.χ.- ακριβώς για να μας υποδείξει ότι αναφέρεται στην εποχή μας! Σε μια εποχή, που οι συγγένειες μεταξύ των βασιλικών οικογενειών, αλλά και των κλάδων όλων των ισχυρών οικογενειών του πλανήτη σχετίζονται πλέον μεταξύ τους, ενώ μεσουρανεί και η Γενετική επιστήμη και τα πειράματά της.
Όμως, παρά την τόση «ένωση» πια όλων αυτών των κλάδων και παρακλάδων και… περικοκλάδων, η μάχη που επέρχεται με τους αντιπάλους των «γενεαλογιών» και των συνομοταξιών (διπόδων και τετραπόδων) θα είναι «πικρή», δηλαδή, η Δύση θα χάσει –τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση που περιγράφεται σ’ αυτό το τετράστιχο, αφού καμιά προφητεία σχεδόν δεν είναι κατηγορηματική για κάποιο οριστικό αποτέλεσμα μιας ιστορικής πραγματικότητας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, στη συγκεκριμένη φάση, ο τρόμος της Δύσης θα είναι τόσος, ώστε το θάρρος θα λείπει απ’ όλους. Άλλωστε, το διαβλέπουμε –φευ!- ήδη, οι σημερινοί Δυτικοί δεν έχουν καθόλου ευψυχία, δεν έχουν καθόλου το αξιόμαχο –σε αντίθεση με το Ισλάμ, που γίνεται όλο και πιο ισχυρό, όλο και πιο απειλητικό! Οι Δυτικοί το μόνο που ξέρουν να σκοτώνουν είναι τους λαούς, αλλά είτε από… απόσταση, με τις ιπτάμενες φονικές μηχανές τους, είτε με τον ασυνείδητο, ανήθικο, αλλά και «άκαπνο» -όπως θα αποδειχθεί- «Οικονομισμό» τους. Οι σημερινοί ηγέτες, αλλά και οι πλουτοκράτες της Δύσης είναι ψυχροί, ανάλγητοι και απαθείς, αλλά μόνο πίσω από τον «γκισέ» τους, όχι μπροστά στα όπλα των εναντίων… τα οποία θα τους προκαλέσουν τρόμο, όταν θα κληθούν να τα αντιμετωπίσουν καταπρόσωπο. Και θα κληθούν! Πότε θα γίνει αυτό; Πότε θα καταρρεύσει η «αυτοκρατορία της Δύσης»; Όταν όλες (οι χριστιανικές τουλάχιστον) «δια-κλαδώσεις» θα έχουν ενωθεί!
V (5ος) αιώνας
IX
Aux sacrez temples seront faicts escandales,
Comptez seront par honneurs et louanges:
D’ vn que on graue d’ argent d’ or les medalles,
La fin sera en tourmens bien estranges.
-
Στους ιερούς ναούς θα γίνουν σκάνδαλα.
Θα γίνουν υπολογίσιμα, προς χάριν τιμών και εγκωμίων:
Εξαιτίας ενός που θα τον κατηγορήσουν για χρήμα και χρυσά μετάλλια.
Το τέλος θα ’ρθεί με κάποια πολύ παράξενα βασανιστήρια.
Στο τετράστιχο αυτό είναι σαφές ότι γίνεται λόγος για τα σκάνδαλα που συγκλονίζουν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία (οικονομικά σκάνδαλα, παιδεραστία, διαφθορά κ.λ.π.). Όχι πως δε γίνονταν συνέχεια και κατά συρροήν τέτοια πράγματα, αλλά τώρα, όμως, θα γίνουν «υπολογίσιμα», επειδή η Πανθρησκεία έχει ανάγκη από τιμές, εγκώμια και στήριξη για να εγκαθιδρυθεί, οπότε υποχρεούται να… κόψει και μερικά «ιερά» κεφάλια για να πείσει το «ποίμνιο» περί των αγαθών προθέσεών της! Και μάλιστα, θα υπάρξει και κάποιος που θα είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος και που θα τον κατηγορήσουν για «χρήμα» και… χρηματισμό, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κ.λ.π. > βλ. «χρυσά μετάλλια». Πάντα πρέπει το κακό να συμβολοποιείται με την απόδοσή του σε κάποιο πρόσωπο, ώστε να βγαίνουν λάδι οι υπόλοιποι… τράγοι! Παρόλ’ αυτά, ο τελευταίος στίχος είναι σαφής. Ό,τι και να κάνουν, το τέλος δεν το γλιτώνουν. Και αυτό το τέλος θα είναι εξαιρετικά οδυνηρό, αν και με έναν παράξενο, βασανιστικό, αλλά και αναπάντεχο τρόπο.
Καλά όλ’ αυτά, αλλά… συμφωνεί, άραγε, ο Νοστράδαμος με την προφητεία του Μαλαχία για τον Πέτρο τον Ρωμαίο ή αγνοεί τελείως αυτή την «επισήμανση»; Θα δούμε ότι… μάλλον συμφωνεί!
VI (6ος) αιώνας
LXVI
Au fondement de la nouuelle secte,
Seront les os du grand Romain trouuez,
Sepulchre en marbre apparoistra couuerte,
Terre trembler en Auril, mal enfouetz.
-
Kατά την ίδρυση της καινούργιας σέκτας,
τα οστά του μεγάλου Ρωμαίου θα βρεθούν,
μαρμάρινο μνήμα θα φανεί να τα καλύπτει,
η γη θα τρέμει τον Απρίλιο, δύσκολη η φυγή.
Η καινούργια «σέκτα» που θα ιδρυθεί είναι η Παγκόσμια Θρησκεία. Εκείνο τον καιρό, λοιπόν, παράλληλα με τις κινήσεις για τη συγκρότησή της, θα… αποκαλυφθούν τα οστά του «μεγάλου Ρωμαίου», δηλαδή του Αποστόλου Πέτρου, αφού αυτός είναι ο μεγάλος Άγιος της Ρώμης. Και μάλιστα, τα οστά θα βρεθούν σε μαρμάρινο μνήμα.
Για να δούμε, υπάρχει καμιά ένδειξη για την αλήθεια αυτής της πρόβλεψης; Και αν ναι, πώς αυτή μπορεί να σχετίζεται με τον Πάπα Φραγκίσκο τον Α΄;
Ας δούμε, πρώτα πρώτα, τι αναφέρεται επισήμως για τον τάφο του Αγ. Πέτρου.
Σύμφωνα με αυτό που υποστηρίζουν οι Ρωμαιοκαθολικοί –και που οι υπόλοιποι δεν το δέχονται… ακόμα- ο Απόστολος Πέτρος τάφηκε στον Βατικάνειο Λόφο, έξω από τον Ιππόδρομο (οι αρχαιολογικές έρευνες υποστηρίζουν ότι η μεταξύ τους απόσταση ήταν περίπου 150 μέτρα), και σε εκείνο το σημείο τοποθετήθηκε αρχικά μια κόκκινη πέτρα. Αργότερα, στο ίδιο σημείο, κτίστηκε ένας μικρός ευκτήριος οίκος, όπου οι πρώτοι Χριστιανοί λειτουργούσαν, ενώ, με την επίσημη αναγνώριση του Χριστιανισμού από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, έγινε η ανέγερση μιας μεγαλόπρεπης Βασιλικής, η οποία αντικαταστάθηκε αργότερα από το ναό που υπάρχει και σήμερα. Ο Τάφος του Αγ. Πέτρου εντοπίζεται (έτσι λένε) κάτω από την κεντρική Αγία Τράπεζα του Καθεδρικού του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό.
Υπάρχει ή όχι αλήθεια σ’ όλο αυτό, ο Νοστράδαμος δεν το εξετάζει απ’ αυτή τη σκοπιά, δεν είναι ιστορικός ούτε αρχαιολόγος, απλά βλέπει ότι αυτό πιστεύεται γενικά και αυτό «βγαίνει προς τα έξω», οπότε το καταγράφει -άλλωστε, πώς να μην το δεχθεί, αφού ήταν Ρωμαιοκαθολικός;
Καλός ο «θρύλος», αλλά υπάρχει τίποτε νεότερο σ’ όλα αυτά; Για πάμε να το δούμε.
Τον Ιούλιο του 2014, μέσω αυτού του άρθρου, που απόσπασμά του περιλαμβάνω εδώ από το σάιτ: ( http://www.amen.gr/article18581), κυκλοφόρησαν τα εξής:
«Τα σπλάχνα της ρωμαϊκής γης, ακριβώς κάτω από τη βασιλική του Αγίου Πέτρου στο λόφο του Βατικανού, έκρυβαν για εκατοντάδες χρόνια ένα μεγάλο μυστικό. Μια Νεκρόπολη, τις τελευταίες «κατοικίες» εκατοντάδων κεκοιμημένων κατοίκων της Ρώμης, από την εποχή του Νέρωνα, στα μέσα του 1ου μ.Χ. αιώνα, μέχρι και τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου, περίπου 300 χρόνια μετά. Σε αυτή την πόλη των νεκρών ξεχωριστή θέση είχε ο τάφος ενός σημαντικού προσώπου. Πρόκειται, κατά την παράδοση, για τον τάφο του Αποστόλου Πέτρου, ιδρυτή της Εκκλησίας της Ρώμης και μάρτυρα του Χριστιανισμού…Η Νεκρόπολη είχε μείνει θαμμένη για περισσότερα από 1500 χρόνια. Αν και ακολούθησαν τυχαίες ανακαλύψεις, η συστηματική αρχαιολογική έρευνα ξεκίνησε μόλις το 1939, με πρωτοβουλία του Πάπα Πίου του 12ου. Για πολλά χρόνια, οι αρχαιολόγοι εργάστηκαν στα μαυσωλεία της Νεκρόπολης που βρίσκεται στο λεγόμενο «Επίπεδο Π», δηλαδή κάτω από το επίπεδο όπου σήμερα βρίσκεται η Κρύπτη με τους Τάφους των Παπών και το οποίο ταυτίζεται με το πάτωμα της αρχαίας Κωνσταντίνειας Βασιλικής. Από το 2004, μικρός αριθμός προσκυνητών, κυρίως κληρικοί και μοναχές, επισκέπτονται την Νεκρόπολη και μπορούν να δουν από κοντά το ακριβές σημείο της ταφής του Αποστόλου Πέτρου. Στο εσωτερικό του τάφου, αρχαιολόγοι εντόπισαν μικρά τμήματα οστών τα οποία με ειδικές έρευνες τα χρονολόγησαν ότι είναι του 1ου μ.Χ. αιώνα και ανήκουν σε ηλικιωμένο άνδρα.»
Βέβαια, από μόνη της αυτή η αξιολόγηση δεν έχει αρχαιολογική αξία, αφού τα οστά που βρέθηκαν μπορεί να ανήκουν σε έναν οποιονδήποτε ηλικιωμένο άνδρα του 1ου αιώνα μ.α.χ.χ., ενώ από το 1939 που ξεκίνησαν οι έρευνες στη Νεκρόπολη, έχουν ήδη περάσει αρκετές δεκαετίες. Παρόλ’ αυτά, όπως διαβάζουμε στο http://en.wikipedia.org/wiki/Vatican_Necropolis, τα οστά αυτά βρέθηκαν σε μια «μαρμάρινη» εσοχή του τείχους που βρίσκεται δίπλα στους τάφους. Γι’ αυτό η επισήμανση στην προφητεία ότι το μαρμάρινο μνήμα «θα φανεί» να τα καλύπτει, ενώ δε θα τα καλύπτει κατ’ ουσίαν. Επανέρχομαι: μην ψάχνετε αν έχει αρχαιολογική αξία το εύρημα, αλλά αν έχει γεωπολιτική αξία! Αυτό, άλλωστε, επισημαίνει και ο Νοστράδαμος. Ας δώσουμε τώρα ιδιαίτερη προσοχή στο επόμενο άρθρο, που το βρίσκουμε στο λινκ: http://www.logosapologia.org/?p=4860.
Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι ο Πάπας Φραγκίσκος ο Α΄ είναι ο πρώτος Πάπας που κατέβηκε σ’ αυτή τη Νεκρόπολη και ο πρώτος που πήγε να δει από κοντά αυτό που υποτίθεται πως είναι ο τάφος του Αποστόλου Πέτρου!
Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο επιλεγόμενος και Μαύρος Πάπας, αφού αυτόν τον τίτλο παίρνουν όσοι Πάπες προέρχονται από το Τάγμα των Ιησουιτών, μπορεί να μην έλαβε το όνομα του… Πέτρου, αλλά είναι ο πρώτος Πάπας που επισκέφθηκε τον φερόμενο ως τάφο του Αποστόλου Πέτρου! Λέμε εδώ ενημερωτικά για όσους δεν το γνωρίζουν ότι οι Ιησουίτες είναι γνωστοί για το αδίστακτο των ενεργειών τους, τη συνεχή και συνωμοτική εμπλοκή τους στην Πολιτική (ο Ιησουίτης Ρέτινγκερ υπήρξε, για παράδειγμα, ιδρυτικό μέλος τόσο της Λέσχης της Ρώμης, όσο και της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, αμφότερες γνωστά νεοταξίτικα… «υπερκαταστήματα») και τις απάνθρωπες μεθόδους που συχνά χρησιμοποιούν για να επιβάλλουν την ισχύ τους, οπότε ο Πάπας αυτός, ο «δικός τους», που εμφανίζεται ως «πρόβατο» και ως «άγιος», δεν μπορεί παρά να προσποιείται, εμφανίζοντας ένα ψεύτικο κατ’ ουσίαν πρόσωπο, εφόσον είναι Ιησουίτης και την τακτική αυτού του Τάγματος έχει διδαχθεί και υιοθετήσει. Ίσως αυτό να είναι και η αιτία που θα του δημιουργηθούν τόσα προβλήματα στο μέλλον… Και θα αναγκαστεί πιθανόν να φύγει από το Βατικανό, αν και η φυγή του κάποιον Απρίλη, όπως διαβάζουμε στην προφητεία, θα είναι δύσκολη, αφού «η γη θα τρέμει». Πιθανόν, λοιπόν, να έχουμε και ισχυρούς σεισμούς τη συγκεκριμένη περίοδο.
Βέβαια, επί του παρόντος, ο Φραγκίσκος ετοιμάζεται για ένα ταξίδι στο Φανάρι, ώστε να προωθήσει το σχέδιο της «ένωσης». Είναι σίγουρο ότι θα βρει πρόσφορο έδαφος, εφόσον την ίδια γραμμή παγκοσμιοποιητικής πλεύσης ακολουθεί και ο του Φαναρίου Βαρθολομαίος.
Επανερχόμενοι στο ζήτημα του Πέτρου του Ρωμαίου, θα πούμε ακόμη ότι το επίθετο του Πάπα Φραγκίσκου είναι Bergoglio. Berg στα παλαιότερα ευρωπαϊκά ιδιώματα (π.χ. στα αρχαία νορβηγικά) σημαίνει «βουνό» ή «βράχος», δηλαδή… πέτρα! Όσο για το δεύτερο συνθετικό, «Οglio» είναι ένας ποταμός στη Λομβαρδία της Ιταλίας. Το ποτάμι, εσωτεριστικά, σημαίνει μετακίνηση, ταξίδι. Άρα, το όνομα Bergoglio θα μπορούσε να σημαίνει το «βράχο» που μετακινείται στον ποταμό «Οglio», δηλαδή στην Ιταλία (Ρώμη). Ή άλλοις λόγοις, ο Πέτρος (από την Αργεντινή), που ταξίδεψε στο Βατικανό και έγινε Ρωμαίος!
IΧ (9ος) αιώνας
XΧΧII
De fin porphire profond colon trouuer
Dessouz la laze scripts capitolin:
Os poil retors Romain force prouuee,
Classe agiter au port de Methelin.
-
Κολόνα ανευρίσκεται από φίνα βαθιά πορφύρα,
κάτω από τον σχιστόλιθο, γραφές του Καπιτωλίου.
Οστά, τρίχωμα, επιστροφή του Ρωμαίου, δύναμη που αποδεικνύεται,
η τάξη σε αναταραχή στο λιμάνι του Mεθελίν.
Το πιθανότερο είναι ότι το τετράστιχο αυτό μιλά και αυτό για τη Νεκρόπολη του Βατικανού και για τις εκεί πρόσφατες ανασκαφές. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι θα βρεθεί μια «πορφυρή» κολόνα, η οποία θα είναι από κόκκινο σχιστόλιθο, που έχει πράγματι ένα χρώμα μοβ – πορφυρό βαθύ. Το πέτρωμα αυτό, χάριν του εντυπωσιακού του χρώματος, χρησιμοποιούνταν ήδη από την Αρχαιότητα ως δομικό υλικό. Η προφητεία μάς λέει ακόμα ότι από το ίδιο πέτρωμα θα είναι και το δάπεδο στο σημείο εκείνο. Και εκεί, κάτω από το σχιστόλιθο, θα βρεθούν οι αρχαίες Γραφές του Καπιτωλίου (της Αρχαίας Ρώμης, δηλαδή!), που δεν είναι άλλες από τις… Σιβυλλικές Γραφές, δηλαδή τους πανάρχαιους χρησμούς της Ρώμης (τους οποίους είχε παραδώσει στους Ιταλιώτες η Ελληνίδα Σίβυλλα από την Κύμη), αλλά και τα τόσο αινιγματικά και μυστηριώδη Ταγητικά βιβλία, αμφότερα θεωρούμενα ως τα ιερά βιβλία των Ρωμαίων! Αλλά σχετικά μ’ αυτές τις Γραφές θα μιλήσουμε αναλυτικά στο επόμενο, τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος για το Βατικανό, τον Πάπα και την Παγκόσμια Θρησκεία.
Ο τρίτος στίχος αποτελεί άλλη μια έκπληξη, καθώς μιλά για την εύρεση των πενιχρών και κατεστραμμένων λειψάνων κάποιου (για θυμηθείτε το εύρημα των αρχαιολόγων σχετικά με «τον ηλικιωμένο άνδρα»…), κι αυτός ο κάποιος θα σημάνει την επιστροφή του… Ρωμαίου! Ε, είναι πολλά όλ’ αυτά για να είναι… σύμπτωση! Όσο για τη δύναμη, αυτή προφανώς θα αποδειχθεί ως αεί υπάρχουσα μόλις αναγνωσθούν οι «Γραφές» που θα βρεθούν κάτω από το «σχιστόλιθο». Και τότε, η τάξη στο λιμάνι του… Μπεθελίν θα διασαλευτεί.
Και εδώ, κρατάμε αναπνοή! Γιατί… το λιμάνι –ή μάλλον η ακτή- Μπεθελίν βρίσκεται στις… Βερμούδες! Ναι, ο Νοστράδαμος μιλάει εδώ για το Τρίγωνο των Βερμούδων, όπου συμβαίνουν όλα αυτά τα τόσο παράξενα φαινόμενα, με τις εξαφανίσεις πλοίων και αεροπλάνων, αλλά και τις εμφανίσεις σκαφών, φώτων και άλλων παράδοξων εξ ουρανού ή εκ θαλάσσης προερχομένων!
Οι Βερμούδες ανακαλύφθηκαν το 1503 (ο Νοστράδαμος έγραψε τους «Αιώνες» το 1555) από τον Ισπανό κυβερνήτη Χουάν ντε Μπερμούντεζ, από τον οποίο πήραν και το όνομά τους. Ακόμα και αν δεχθούμε –παρότι απίθανο- ότι ο Νοστράδαμος ήξερε την περίπτωση της ανακάλυψης αυτής του Μπερμούντεζ (άρα και την ονομασία Βερμούδες), είναι αδύνατον να είχε υπόψιν του το Μπεθελίν, αφού η ονομασία στην περιοχή αυτή των Βερμούδων δόθηκε μόλις το 1898 προς τιμήν του Franklin Cloud Bethell / Μπέθελ, ο οποίος άνοιξε το πρώτο ταχυδρομείο εκεί!
Τώρα… τι αναταραχή (και γιατί… άραγε;) θα έχουμε στο Τρίγωνο των Βερμούδων όταν ανακαλυφθούν οι Γραφές της Αρχαίας Ρώμης; Νέο κύμα εξαφανίσεων ή / και… εμφανίσεων; Ποιος ξέρει; Άλλωστε, το Βατικανό διατηρεί πολύ στενούς δεσμούς με τους παράξενους ουράνιους «επισκέπτες» απ’ όσο έχει φανεί. Οψόμεθα!
Πάντως, περισσότερα επί του προκειμένου –είπαμε- στο τρίτο μέρος!
Χ (10ος) αιώνας
XXXI
Le sainct Empire, viendra en Germanie,
Ismaelites trouuerons lieux ouuerts,
Anes voudront aussi la Carmanie
Les soustenants de terre tous couuerts.
-
H αγία Αυτοκρατορία θα έρθει στη Γερμανία,
οι Ισμαηλίτες θα βρουν τους τόπους ανοιχτούς,
οι όνοι θα θελήσουν επίσης την Καρμανία
οι κρατούντες της γης όλοι καλυμμένοι.
Στο τετράστιχο αυτό προβλέπεται η αναβίωση, κατ’ ουσίαν, της Αγίας Ρωμαϊκής Γερμανικής Αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου. Πολλοί μπορεί να σπεύσουν να πουν ότι αυτό έχει ίσως ήδη συμβεί, με τη σύμπραξη Γερμανίας και Ιταλίας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική, ειδικά για όποιον μελετά και συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι ούτε αυτή, η προηγούμενη «σύμπραξη» δεν ήταν καρπός του τυχαίου, αλλά προϊόν μιας παλαιάς και βαθιάς σχέσης, στην οποία είναι βέβαιο ότι οι νοσταλγοί της θα επανέλθουν. Νομίζετε ότι είναι τυχαίο το ότι οι της Ε.Ε. ξεκινούν την Ιστορία της Ευρώπης από τον Καρλομάγνο;
Αλλά αυτά θα τα δούμε όταν ασχοληθούμε (σύντομα, ελπίζω) με το ζήτημα Γερμανία και Παγκόσμια Θρησκεία. Για την ώρα, θα πούμε ότι, ούτως ή άλλως, δε «φωτογραφίζεται» εδώ ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος αφού γίνεται κουβέντα για τους Ισμαηλίτες, που θα «βρουν τους τόπους ανοιχτούς». Μήπως αυτό δε γίνεται σήμερα; Τους εξόπλισαν –τους ακραίους Μουσουλμάνους, εννοώ- τους δυνάμωσαν, τους έδωσαν απίστευτα πολλά δικαιώματα (και εντός της Ευρώπης) και τώρα αλωνίζουν. Και σφάζουν… Βέβαια, αυτοί που σφάζουν (επί της παρούσης) είναι οι Τζιχαντιστές Σουνίτες. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δε θα αναδυθούν και άλλες ισλαμικές «δυνάμεις», όταν μάλιστα, κάποιες απ’ αυτές έχουν και μια τέτοια προϊστορία! Γιατί… ποιοι είναι οι «Ισμαηλίτες»; Οι εξτρεμιστές Σιίτες. Και ειδικά οι Νιζαρίτες Ισμαηλίτες, όπως λέγονται, που πιστεύεται ότι σήμερα αριθμούν περί τα 15.000.000 οπαδούς σε 25 χώρες είναι οι απόλυτοι και φανατικοί υποστηρικτές του αξιώματος: «Δεν υπάρχει παρά μόνο ο Ένας Θεός, ο Αλλάχ, και ο Μωάμεθ είναι ο Προφήτης του», οπότε, μπορεί να μπουν κι αυτοί στο χορό… Όσο για την προϊστορία τους, οι Νιζαρίτες Ισμαηλίτες Σιίτες, κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, ήταν οι περιβόητοι Ασσασίνοι –ναι!- οι φανατικοί δολοφόνοι εκτελεστές του Τάγματος του «Γέρου του Βουνού»! Και γι’ αυτούς ακριβώς μιλάει εδώ ο Νοστράδαμος! Έχουμε να δούμε πολλά… ακόμα…
Αλλά ας προχωρήσουμε στον τρίτο στίχο, όπου καταγράφεται ότι ενώ θα συγκροτείται η Αγία Ρωμαϊκή Γερμανική Αυτοκρατορία και οι Ασσασίνοι θα έχουν κάνει την επανεμφάνισή τους –από φονιάδες φανατικούς Ισλαμιστές γέμισε όλη η γη ξαφνικά, το βλέπουμε!- κάποιοι… «όνοι» θα θελήσουν την Καρμανία. Ως όνους ο Νοστράδαμος υπονοεί σαφώς τους Εβραίους, αφού, σύμφωνα και με τον Διόδωρο Σικελιώτη –για να δώσουμε ένα μόνο παράδειγμα- στο Ναό του Σολομώντος στα Ιεροσόλυμα υπήρχε αυτός ο «πολυλατρεμένος»… όνος. Διαβάζουμε στο 33ο βιβλίο του Διόδωρου Σικελιώτη:
«Γιατί ο Αντίοχος, που απεκλήθη Επιφανής, ο οποίος πολέμησε εναντίον των Ιουδαίων, εισήλθε στον άδυτο σηκό του (ναού του) Θεού, όπου ήταν νόμιμο να εισέρχεται μόνο ο ιερέας. Και καθώς βρήκε εντός του λίθινο άγαλμα ανδρός που διέθετε μεγάλη γενειάδα, που καθόταν πάνω σε όνο και είχε στα χέρια του βιβλίο, συμπέρανε ότι (το άγαλμα αυτό) ήταν του Μωυσή, αυτού που έκτισε τα Ιεροσόλυμα και συγκρότησε το έθνος, ενώ επιπλέον, νομοθέτησε προς χάριν των Ιουδαίων τα μισάνθρωπα και παράνομα έθιμά τους».
Και εφόσον μόνο ο ιερέας (ο αρχιραββίνος) του ναού επιτρεπόταν να εισέλθει στο άδυτο και να δει το… θαύμα του όνου και του αναβάτη του, το πιθανότερο είναι ότι ακόμη και οι περισσότεροι Ιουδαίοι είχαν μαύρα μεσάνυχτα περί της ταυτότητας των… ιερών τους!
Οι όνοι, λοιπόν, αυτοί –οι «μυημένοι» του… όνου Εβραίοι Σιωνιστές, δηλαδή- θα βάλουν στο μάτι την… Καρμανία. Και ουδέν αληθέστερον τούτου, αφού το έχουν ήδη πράξει, καθότι η Καρμανία βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Ιράν, που ήταν μ’ αυτή την ονομασία γνωστό κατά την Αρχαιότητα. Και είναι ηλίου φαεινότερον το πόσο θέλουν να απαλλαγούν από το Ιράν οι Ισραηλινοί!
Το τι θα γίνει, τελικά, δε μας αποκαλύπτεται, αλλά ο τελευταίος στίχος είναι σαφέστατος: «οι κρατούντες της γης» θα είναι «καλυμμένοι», άρα ασφαλείς. Λέτε να υπονοούνται εδώ οι τεράστιες υπόγειες πόλεις που έχουν φτιαχτεί σε ολόκληρη τη γη για τους ολίγους και «εκλεκτούς» γαϊδουρινούς;
Πάντως, ο υπόλοιπος κόσμος θα υποφέρει, όπως μας αποκαλύπτεται από την επόμενη προφητεία, που βασίζεται στην πανάρχαια εκείνη προφητεία που λέει ότι ο κόσμος θα τελειώσει όπως τον ξέρουμε, όταν θα καταστραφεί η Ρώμη. Αν και το ζήτημα αυτό ανήκει στο τρίτο μέρος του παρόντος, παραθέτω εδώ τη σχετική προφητεία του Νοστράδαμου:
LXV
O vaste Rome ta ruyne s’ approche,
Non de tes murs, de ton sang & substance,
L’ aspre par letters fera si horrible coche
Fer pointu mis a tous iusques au manche.
-
Ω ευρεία Ρώμη, η ερείπωσή σου πλησιάζει,
όχι των τειχών σου, του αίματος και της ουσίας σου,
ο λευκός, μέσω των γραμμάτων, θα προκαλέσει μια τόσο τρομακτική απώλεια
σίδερο αιχμηρό θα μπει σε όλους μέχρι το κόκαλο.
Μεγάλη καταστροφή πλησιάζει τη Ρώμη, μια καταστροφή που δε θα πλήξει τόσο τα κτίρια –έχουμε πολλά τέτοια «έξυπνα» όπλα στον καιρό μας, που αφανίζουν μόνον ό,τι έχει ζωή και αφήνουν απείραχτες τις «υποδομές», τα… ντουβάρια! Αλλά ίσως ούτε και τους κατοίκους να βλάψει (αφού δε θα χυθεί αίμα, όπως αναφέρει το τετράστιχο), οπότε ίσως να μιλάμε για εκκένωση της πόλης πριν το χτύπημα. Αλλά μια πόλη χωρίς κατοίκους πια, είναι, ούτως ή άλλως, μια κατεστραμμένη πόλη…
Ο αίτιος της «τρομακτικής απώλειας» της Ρώμης; Ο «λευκός», μέσω των γραμμάτων: μέσω της επιστήμης και της τεχνολογίας, που από τους λευκούς πήγασε, όπως και να το κάνουμε. Η λέξη που χρησιμοποιείται εδώ από τον Νοστράδαμο είναι ελληνική «aspre» > άσπρος, αλλά έχει μία ακόμη διάσταση, η οποία εντείνει την αίσθηση για τον κακό χαρακτήρα αυτού του λευκού. Η κοντινή γαλλική λέξη «âpre» σημαίνει «πικρός». Άλλη μια προφητεία με διπλό συμβολισμό, λοιπόν, που δείχνει το πόση δυστυχία, πόση πίκρα, θα προκληθεί σε όλους από το «σίδερο» των όπλων και της τεχνολογίας, που έφεραν οι λευκοί!
Πότε θα επέλθει αυτή η καταστροφή, που θα σημάνει και το τέλος του Πολιτισμού μας όπως τον γνωρίζουμε; Περισσότερα επί του θέματος, στο τρίτο και τελευταίο μέρος…
Για τον ΕΟΕ Ντορέτα Πέππα