ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ ΜΑΣ



Η απάντησή μου σε δημοσιογράφο της Γαλλικής Τηλεόρασης (δε θα δώσω περαιτέρω στοιχεία για ευνοήτους λόγους), στο αίτημα που εκφράστηκε να έρθουν και να βιντεοσκοπήσουν τελετή των θρησκευτών της Πατρώας των Ελλήνων Θρησκείας -και συγκεκριμένα την τελετή του Θερινού Ηλιοστασίου (21 Ιουνίου):

Αγαπητοί φίλοι,
η πρότασή σας αυτή μας τιμά, βεβαίως, όμως θα ήθελα, ως ιέρεια της Πατρώας των Ελλήνων Θρησκείας, να θέσω ορισμένα ζητήματα, τα οποία για μας τους Έλληνες έχουν κεφαλαιώδη σημασία –και μάλιστα ασχέτως θρησκεύματος.
Κατά πρώτον, θα πρέπει να σας πω ότι η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε κατά τα έτη 2006 – 2008, οπότε και είχαν γίνει εκείνα τα εκτενή διεθνή ρεπορτάζ τα σχετικά με τις τελετές της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας. Η οικονομική κρίση, για την οποία εν πολλοίς είναι υπεύθυνη η ΕΕ και κυρίως η Γερμανία, σε συνεργασία με τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις και τους ντόπιους ολιγάρχες βεβαίως,  έχει πλήξει τους Έλληνες βαθύτατα. Μάλιστα, δεν τους έχει πλήξει απλά, αλλά και τους έχει θυμώσει. Ειδικά εμείς, οι Αρχαιόθρησκοι, αισθανόμαστε βαθύτατα αδικημένοι και εθνικά πληγωμένοι, αλλά δε συνηθίζουμε να κλαιγόμαστε για την ανεργία ή την ανέχεια, αφού αυτά είναι μέσα στη ζωή και δεν αποτελούν αντικείμενο λύπης –πόσο μάλλον απελπισίας- για τους πραγματικούς εραστές της Φιλοσοφίας.
Εδώ, μια επισήμανση: δεν είμαστε «ιθαγενείς» που τρελαίνονται από τη χαρά τους όταν τους τραβάει η κάμερα και βεβαίως, δεν είμαστε παγανιστές, δηλαδή αφελείς λάτρεις των στοιχείων της φύσης, με ανέμελη και συχνά ίσως λίγο «άτακτη» συμπεριφορά. Η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία είναι η πιο φιλοσοφική θρησκεία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, είναι η θρησκεία του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα και του Ηρακλείτου. Οπότε, το αν θα αφήσουμε να βιντεοσκοπηθεί ή όχι πλέον μια τελετή μας, αυτό εξαρτάται από το πώς θέλει κάποιος να παρουσιάσει το θέμα, αναδεικνύοντάς το στη σωστή του διάσταση και όχι παρουσιάζοντάς το ως κάτι αξιοπερίεργο και ίσως λίγο διασκεδαστικό για τους αμυήτους. Και έχουμε λόγους γι’ αυτή μας την τωρινή στάση απέναντι στους φίλους μας τους Ευρωπαίους, μηδέ των Γάλλων εξαιρουμένων.
Γιατί εκείνο που μας έχει πληγώσει βαθύτατα είναι η απαξίωση και η περιφρόνηση εκ μέρους των «εταίρων» μας του μεγάλου Ελληνικού Πολιτισμού και της πολυχιλιετούς παράδοσής μας. Και το χειρότερο είναι, βέβαια, η πρόσφατη απόφαση τόσο στη Γαλλία, όσο και στην «κατεχόμενη» Ελλάδα, της κατάργησης των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών από τα σχολεία. Οι νέοι θα γίνονται όλο και πιο αμόρφωτοι, λοιπόν, όλο και πιο βάρβαροι, δηλαδή πιο εύκολα χειραγωγήσιμοι δούλοι… Τι τα θέλει, λοιπόν, κανείς τα αφιερώματα για τις αρχαιοελληνικές τελετές, όταν περιφρονεί τον ίδιο τον Πολιτισμό που αυτές εκφράζουν; Για απλό… φολκόρ; Αλλά, ας γυρίσουμε λίγο στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν.
Συγκεκριμένα, είναι γνωστός ο διασυρμός που υπέστη η Θεά μας, η Αφροδίτη, το 2010, μέσω τους αγάλματός της ως Αφροδίτης της Μήλου, από το γερμανικό περιοδικό Focus και μάλιστα δύο φορές στο εξώφυλλό του. Τότε, κατέθεσα μήνυση εναντίον του περιοδικού, η οποία απορρίφθηκε σε δεύτερο βαθμό. Το σκεπτικό ήταν ότι α/ «η Γερμανία έχει σηκώσει το βάρος των ‘χρεωμένων’ χωρών του Νότου» (άρα, δεν… πάει να τη θίξουμε –παρότι η Γερμανία δεν είναι το FOCUS!!!) και β/ «το περιοδικό δε γνώριζε ότι η θρησκεία μας είναι γνωστή, δηλαδή η θρησκεία των Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων, και το έκανε χάριν αστεϊσμού και μόνο»…
Παρόλ’ αυτά, η επαίσχυντη αυτή και δουλική απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης είχε και κάποια καλά και πολύ σημαντικά. Πρώτα απ’ όλα, απεδέχθη ανεπιφύλακτα την ιερατική μου ιδιότητα (πράγμα που ίσως να γίνεται πρώτη φορά για ιερωμένο οποιασδήποτε θρησκείας στα δικαστικά χρονικά) και απεφάνθη κατηγορηματικά ότι αποτελούμε γνωστή και αναγνωρισμένη θρησκεία (άσχετο αν η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή το αρμόδιο Υπουργείο δε δέχεται να εφαρμόσει τις αποφάσεις και να αποκαταστήσει πλήρως τη θρησκεία μας, αλλά δε σκοπεύω, τουλάχιστον εγώ, να στραφώ επί του παρόντος κατά της χώρας μου για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των θρησκευτών μας. Έχει αρκετά προβλήματα η Ελλάδα και την πονάμε και δε θέλουμε να την πληγώσουμε περισσότερο).
Είπε όμως και κάτι ακόμα πιο σημαντικό η Ελληνική Δικαιοσύνη: ότι η Θεά Αφροδίτη αποτελεί Θεία Προσωπικότητα (όπως ο Ιησούς, ο Βούδας κ.λ.π.) και το συγκεκριμένο άγαλμα αποτελεί λατρευτικό αντικείμενο της θρησκείας μας και όχι απλό έργο τέχνης.
Μέχρι εδώ καλά! Γερμανική ήταν η ασέβεια, θα μου πείτε. Ναι, αλλά το συγκεκριμένο άγαλμα βρίσκεται στο Λούβρο, στη Γαλλία. Και δεν είδαμε να δείχνει καμία ευαισθησία η Γαλλία απέναντι στο θέμα, δεν είδαμε να υπερασπίζεται καθόλου το έκθεμα αυτό από το οποίο αποκομίζει κέρδη εκατομμυρίων ευρώ –και βέβαια, δεν είναι περίεργο αυτό, αφού σήμερα τα Δυτικά κράτη δεν έχουν καμιά ευαισθησία ή σεβασμό απέναντι σε τίποτα και σε κανέναν. Οι Γάλλοι, όμως, οι Γάλλοι, και η πόλη του φωτός, το Παρίσι, δεν έπρεπε να αντιδράσουν –όχι με τη θρησκευτική έννοια, αλλά με την έννοια τους εξευτελισμού του ίδιου του Πολιτισμού; Δεν έπρεπε να καταγγείλουν αυτόν το διασυρμό του αιώνιου αυτού συμβόλου, που είναι η ίδια η αιώνια γυναίκα, αλλά και η Ειρήνη, αφού το σύμβολο της Αφροδίτης είναι το περιστέρι της ειρήνης;
Εντάξει, δε λέω συμπαραστάθηκαν στους Έλληνες για την κρίση, αλλά οι λαοί δεν είναι μόνο… στομάχι! Ή μάλλον, από το στομάχι δε μένει ούτε η ανάμνηση, αλλά αν χαθεί ο Πολιτισμός, ο κοινός Πολιτισμός που ενώνει την Αρχαία Ελλάδα με το Γαλλικό Διαφωτισμό, τότε τι θα γίνει; Θα επικρατήσει μόνο ο βαρβαρισμός και ο Μεσαίωνας των τραπεζών στα καθ’ ημάς, αλλά και ο άλλος, ο εξ Ανατολών βαρβαρισμός των ακραίων Ισλαμιστών φονταμενταλιστών;
Η μόνη αντίσταση είναι αυτός ο Πολιτισμός! Και αν δεν ξυπνήσουμε τώρα, είμαστε όλοι χαμένοι –κι εμείς κι εσείς!
Και το ότι ο βαρβαρισμός των αγορών κυριάρχησε και στην περίπτωση της Αφροδίτης της Μήλου αποδεικνύεται περίτρανα και με το δεύτερο πλήγμα που εδέχθη η Θεά μας μέσω αυτού της του αγάλματος. Το Λούβρο έδωσε το δικαίωμα (επ’ αμοιβή, ασφαλώς) στην πολυεθνική εταιρία Nestlé να διαφημίσει -με πρωταγωνιστή το άγαλμα (το οποίο εμφανίζεται ως το «ρατσιστικό» European bust, δαιμονοποιώντας έτσι όλους τους λαούς της Ευρώπης)- την καφετιέρα Dolce Gusto. Η Αφροδίτη αντιπαρατίθεται σε λατρευτική αφρικανική μάσκα (απαξίωση αμφοτέρων των θρησκειών, αφού οι αρχαίες αφρικανικές λατρείες αριθμούν ακόμα πολλά εκατομμύρια θρησκευτές στην Αφρική) και την απαξιώνει με το ύφος, τον τρόπο και τα λόγια της. Το δε σλόγκαν που πέφτει στο τέλος: COFEE IS NOT JUST BLACK, αλλά και τα λόγια που ακούγονται από το άγαλμα: «Completely off his head» ή από τη μάσκα: «Get a life, suckers!», αποτελούν μια καθαρά ρατσιστική αντιμετώπιση ένθεν κακείθεν –και η Nestlé ας κάνει ό,τι θέλει, στο τέλος τέλος, εταιρία είναι, δηλαδή κάτι εντελώς ανήθικο κατ’ ουσίαν- αλλά η στάση αυτή βαραίνει τη Θεά μας, και παράλληλα δημιούργησε πλήθος αντιδράσεων από αφρικανικές και αφροαμερικανικές κινήσεις, αλλά και από γονείς που θεώρησαν ότι ο τρόπος που παρουσιάζονταν τόσο το άγαλμα, όσο και η μάσκα θύμιζαν φαντάσματα και φόβιζαν τα παιδιά! Παραθέτω ένα σχετικό λινκ (αφού τα περισσότερα σχετικά δημοσιεύματα των «αντιφρονούντων» έχουν αφαιρεθεί ως δια μαγείας!), αλλά και την ίδια τη διαφήμιση στα αγγλικά.
https://worldofsheds.wordpress.com/2013/12/15/why-nescafe-dolce-gusto-advert-is-inherently-racist/
Όπως καταλαβαίνετε, το θέμα δεν είναι απλό. Τώρα, βέβαια –επειδή όλα αυτά είναι δυσάρεστα και ίσως ενοχλητικά, το αντιλαμβάνομαι, και ίσως θέλετε να τα αποφύγετε, ώστε να μην ταραχθεί η μακάρια ευδαιμονία του τηλεοπτικού κοινού- μπορεί, αν ψάξετε, να βρείτε κάποια ομάδα Ελλήνων θρησκευτών της Πατρώας Θρησκείας που να δεχθεί να την κινηματογραφήσετε και να κάνετε τη δουλειά σας. Παντού και πάντα, υπάρχουν οι ματαιόδοξοι. Όμως, το ζήτημα είναι ότι αυτό δεν απηχεί το γενικότερο θρησκευτικό –και εθνικό εν προκειμένω αίσθημα- και είναι άλλη μια ουτοπική αντιμετώπιση της πραγματικότητας, πράγμα, βέβαια, σύνηθες, στις τηλεοπτικές «έρευνες» και στα ντοκιμαντέρ. Και συγγνώμη για τις επισημάνσεις μου, αλλά δε νομίζω πως λέω πράγματα άγνωστα ή αναληθή.
Εύχομαι, όμως, ολόψυχα να δοθεί κάποια προσοχή στα λεγόμενά μου. Για το καλό όλων μας. Βλέπετε, εμείς δεν είμαστε βάρβαροι Τζιχαντιστές, δε δολοφονούμε ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή δε βλέπουν τα πράγματα όπως εμείς… Αντίθετα, είμαστε εδώ, ως υπέρμαχοι της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, άρα και ως οι πιο αφοσιωμένοι σύμμαχοι για τη θωράκιση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού απέναντι στο Νεομεσαίωνα που είναι προ των πυλών. Hannibal ante portas! Για άλλη μια φορά…
Σκεφθείτε, φίλοι, τι θα πράξετε.
Έρρωσθε και Τύχη αγαθή
Διοδώρα – Ντορέτα Πέππα