ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΦΛΟΡΙΑΝ
Είδος: Παιδική / νεανική λογοτεχνία – 5 τόμοι – δώρο 1 DVD ανά τόμο
Ποιητική απόδοση: Ντορέτα Πέππα
Έκδοση: Α΄ - Ιανουάριος 2012
Διαστάσεις: 20x29 - Σελίδες: 72 ανά τόμο. Κάθε τόμος συμπεριλαμβάνει 22 Μύθους.
Είδος: Παιδική / νεανική λογοτεχνία – 5 τόμοι – δώρο 1 DVD ανά τόμο
Ποιητική απόδοση: Ντορέτα Πέππα
Έκδοση: Α΄ - Ιανουάριος 2012
Διαστάσεις: 20x29 - Σελίδες: 72 ανά τόμο. Κάθε τόμος συμπεριλαμβάνει 22 Μύθους.
Τιμή 18 ευρώ ο τόμος
Ο Ζαν-Πιερ Κλαρί ντε Φλοριάν (Jean-Pierre Claris de Florian), ο συγγραφέας των Μύθων, γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1755, υπήρξε πνευματικό τέκνο του Βολταίρου και σε σχετικά μικρή ηλικία έγινε μέλος της Ακαδημίας στο Παρίσι. Όταν
η Γαλλική Επανάσταση εξετράπη στην Τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου, τον κατηγόρησαν ότι είχε γράψει στίχους προς τιμήν της βασίλισσας και τον έκλεισαν στη φυλακή. Η καθημερινή λειτουργία της λαιμητόμου, αυτή η αποτρόπαια πολιτική της θηριωδίας που εφάρμοσε ο Ροβεσπιέρος, τσάκισε κυριολεκτικά τον Φλοριάν, αν και πρόλαβε να ξαναβρεί την ελευθερία του, μετά την πτώση του Δικτάτορα, και να επιστρέψει στο αγαπημένο του εξοχικό των Σω, όπου είχε ζήσει κάποια σημαντικά χρόνια της ζωής του. Δεν ήταν, όμως, ο ίδιος άνθρωπος πια. Είχε χάσει για πάντα τη χαρά της ζωής. Η υγεία του όσο πήγαινε χειροτέρευε. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 17 (ή κατ’ άλλους στις 13) Σεπτεμβρίου του 1794, σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών.
Λίγα λόγια για τους «Μύθους του Φλοριάν»
Ο P. J. Stahl στα 1812 αναρωτιέται αν το “μέλλον, που μάλλον θάβει παρά ξεθάβει, θα διατηρήσει,
Λίγα λόγια για τους «Μύθους του Φλοριάν»
Ο P. J. Stahl στα 1812 αναρωτιέται αν το “μέλλον, που μάλλον θάβει παρά ξεθάβει, θα διατηρήσει,
μ
έσα στις τόσες επερχόμενες αναταράξεις, την αξία ενός τόσο μικρού βιβλίου όπως ‘Οι Μύθοι του Φλοριάν’; Το ευχόμαστε, αλλά δεν το ελπίζουμε”, καταλήγει με μελαγχολική διάθεση. Και πραγματικά, ο Φλοριάν παραμένει σήμερα σχεδόν άγνωστος εκτός Γαλλίας, αν όχι και εντός -αφού ούτε εκεί προβάλλεται... Κι όμως, η μοίρα έχει ορίσει πάντα να βρίσκεται εκείνος που “ξεθάβει” κάποια στιγμή την πραγματική αξία και την ξαναφέρνει στο φως. Έτσι ακριβώς έγινε και με την περίπτωσή μας. Σκαλίζοντας κάποια παλιά βιβλία, ανακαλύψαμε το άγνωστο αυτό πετράδι της παγκόσμιας λογοτεχνίας...
Γιατί, όμως, οι Μύθοι αυτοί έχουν τόση αξία; Μας απαντά ο P. J. Stahl:
“’Οι Μύθοι του Φλοριάν’ είναι από κείνα τα εξαιρετικά σπάνια βιβλία, όπου η σκέψη διαθέτει μια τέτοια σεμνότητα, το πνεύμα χαρακτηρίζεται από μια τόσο τέλεια εντιμότητα, η φόρμα είναι τόσο προσεγμένη, ώστε φαίνεται σαν να έχουν γραφτεί σχεδόν αποκλειστικά για νεαρούς αναγνώστες. Κι όμως δεν είναι καθόλου έτσι.”
Και πράγματι, οι Μύθοι του Φλοριάν είναι γραμμένοι έτσι, ώστε να απευθύνονται με διαφορετική γλώσσα και μηνύματα σε κάθε ηλικία και να διδάσκουν ουσία, ευγένεια και ήθος σε όλους ανεξαιρέτως.
Τι θεωρούσαν, όμως, παιδική λογοτεχνία στη Γαλλία των αρχών του 18ου αιώνα; ”Ανάμεσα σε πολλές άλλες προκαταλήψεις, στη Γαλλία υπάρχει και μια μοιραία προκατάληψη. Θεωρούμε πως για να ταιριάζει ένα βιβλίο στα παιδιά, θα πρέπει να είναι γραμμένο υπό τέτοιους όρους ώστε να μην αξιολογείται από τους ενηλίκους.”
Η άποψη δεν έχει δραματικά αλλάξει, δυστυχώς, σήμερα και θεωρούμε ακόμη ότι τα παιδιά δεν μπορούν να διαβάσουν κάτι πιο βαθύ, πέρα από κάποιες απλές ιστορίες. Έχουμε λάθος, βεβαίως. Εκ πείρας αναφέρω ότι όποτε μίλησα σε παιδιά για τα νοήματα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας π.χ., όχι μόνο με κατάλαβαν, αλλά αποδείχθηκαν και ένα εξαιρετικό και ιδιαίτερα εύστροφο ακροατήριο.
Την πνευματική τροφή που δίνουμε στα παιδιά και τους νέους θα πρέπει να την επανεξετάσουμε και να την προσέξουμε, λοιπόν, γιατί τα αποτελέσματα της παρακμής του ανθρώπου δεν είναι πλέον απλώς ορατά, αλλά ολέθρια και καταστροφικά για την επιβίωση του ίδιου του είδους μας. Θα πρέπει, λοιπόν, να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας ως προς την αγωγή των παιδιών και να επαναπροτάξουμε το ήθος και την αρετή, τις αρχές και τα ιδεώδη σ’ αυτό που τους προσφέρουμε ως ανάγνωσμα. Σωστά κι αληθινά το έγραψε ο ντε Μπονάρ ότι “Στην ηθική δεν υπάρχει τίποτε ελλάσον.”
Τελειώνοντας, λοιπόν, θα πούμε ότι το ήθος το τίμησε ο Φλοριάν με όλη τη σημασία της λέξης και παρόλο που μας άφησε κάποιες δροσερές λογοτεχνικές πινελιές εν γένει, με τους “Μύθους” του παρέδωσε στην παγκόσμια λογοτεχνία το αριστούργημά του. Ο Σαρλ Νοντιέ είχε πει χαρακτηριστικά, μερικές δεκαετίες μετά το θάνατο του Φλοριάν ότι οι “Μύθοι”: “Αποτελούν ένα από τα αριστουργήματα του 18ου αιώνα και ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών.”
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΚΔΟΣΗ
Η απόδοση του έργου “Μύθοι του Φλοριάν” έγινε από την Ντορέτα Πέππα με ποιητικό τρόπο -άλλωστε, οι μύθοι είναι γραμμένοι ως ποιήματα και στα γαλλικά- σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί, όσο γινόταν, το ύφος και οι προθέσεις του συγγραφέα. Στην παρούσα έκδοση, το έργο χωρίστηκε σε πέντε τόμους -όσα και τα βιβλία των “Μύθων”. Τέλος, πάρθηκε η απόφαση να παραμείνουμε στην εικαστική ατμόσφαιρα του 18ου αιώνα, δίνοντάς της όμως τη φρεσκάδα του χρώματος και προσθέτοντας ορισμένα στοιχεία σύγχρονης ή και γραφιστικής ακόμη αντίληψης. Το έργο αυτό ανέλαβε επίσης η υπογράφουσα τη μετάφραση. Οι εικονογράφοι, των οποίων τα έργα συμπεριλαμβάνονται στο πεντάτομο αυτό έργο είναι οι: J.-J. Grandville (1812) - Bataille (1852) & Ch. Delhomme (1847).
Ορισμένα από τα περιεχόμενα ανά τόμο
έσα στις τόσες επερχόμενες αναταράξεις, την αξία ενός τόσο μικρού βιβλίου όπως ‘Οι Μύθοι του Φλοριάν’; Το ευχόμαστε, αλλά δεν το ελπίζουμε”, καταλήγει με μελαγχολική διάθεση. Και πραγματικά, ο Φλοριάν παραμένει σήμερα σχεδόν άγνωστος εκτός Γαλλίας, αν όχι και εντός -αφού ούτε εκεί προβάλλεται... Κι όμως, η μοίρα έχει ορίσει πάντα να βρίσκεται εκείνος που “ξεθάβει” κάποια στιγμή την πραγματική αξία και την ξαναφέρνει στο φως. Έτσι ακριβώς έγινε και με την περίπτωσή μας. Σκαλίζοντας κάποια παλιά βιβλία, ανακαλύψαμε το άγνωστο αυτό πετράδι της παγκόσμιας λογοτεχνίας...Γιατί, όμως, οι Μύθοι αυτοί έχουν τόση αξία; Μας απαντά ο P. J. Stahl:
“’Οι Μύθοι του Φλοριάν’ είναι από κείνα τα εξαιρετικά σπάνια βιβλία, όπου η σκέψη διαθέτει μια τέτοια σεμνότητα, το πνεύμα χαρακτηρίζεται από μια τόσο τέλεια εντιμότητα, η φόρμα είναι τόσο προσεγμένη, ώστε φαίνεται σαν να έχουν γραφτεί σχεδόν αποκλειστικά για νεαρούς αναγνώστες. Κι όμως δεν είναι καθόλου έτσι.”
Και πράγματι, οι Μύθοι του Φλοριάν είναι γραμμένοι έτσι, ώστε να απευθύνονται με διαφορετική γλώσσα και μηνύματα σε κάθε ηλικία και να διδάσκουν ουσία, ευγένεια και ήθος σε όλους ανεξαιρέτως.
Τι θεωρούσαν, όμως, παιδική λογοτεχνία στη Γαλλία των αρχών του 18ου αιώνα; ”Ανάμεσα σε πολλές άλλες προκαταλήψεις, στη Γαλλία υπάρχει και μια μοιραία προκατάληψη. Θεωρούμε πως για να ταιριάζει ένα βιβλίο στα παιδιά, θα πρέπει να είναι γραμμένο υπό τέτοιους όρους ώστε να μην αξιολογείται από τους ενηλίκους.”
Η άποψη δεν έχει δραματικά αλλάξει, δυστυχώς, σήμερα και θεωρούμε ακόμη ότι τα παιδιά δεν μπορούν να διαβάσουν κάτι πιο βαθύ, πέρα από κάποιες απλές ιστορίες. Έχουμε λάθος, βεβαίως. Εκ πείρας αναφέρω ότι όποτε μίλησα σε παιδιά για τα νοήματα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας π.χ., όχι μόνο με κατάλαβαν, αλλά αποδείχθηκαν και ένα εξαιρετικό και ιδιαίτερα εύστροφο ακροατήριο.
Την πνευματική τροφή που δίνουμε στα παιδιά και τους νέους θα πρέπει να την επανεξετάσουμε και να την προσέξουμε, λοιπόν, γιατί τα αποτελέσματα της παρακμής του ανθρώπου δεν είναι πλέον απλώς ορατά, αλλά ολέθρια και καταστροφικά για την επιβίωση του ίδιου του είδους μας. Θα πρέπει, λοιπόν, να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας ως προς την αγωγή των παιδιών και να επαναπροτάξουμε το ήθος και την αρετή, τις αρχές και τα ιδεώδη σ’ αυτό που τους προσφέρουμε ως ανάγνωσμα. Σωστά κι αληθινά το έγραψε ο ντε Μπονάρ ότι “Στην ηθική δεν υπάρχει τίποτε ελλάσον.”
Τελειώνοντας, λοιπόν, θα πούμε ότι το ήθος το τίμησε ο Φλοριάν με όλη τη σημασία της λέξης και παρόλο που μας άφησε κάποιες δροσερές λογοτεχνικές πινελιές εν γένει, με τους “Μύθους” του παρέδωσε στην παγκόσμια λογοτεχνία το αριστούργημά του. Ο Σαρλ Νοντιέ είχε πει χαρακτηριστικά, μερικές δεκαετίες μετά το θάνατο του Φλοριάν ότι οι “Μύθοι”: “Αποτελούν ένα από τα αριστουργήματα του 18ου αιώνα και ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών.”
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΚΔΟΣΗ
Η απόδοση του έργου “Μύθοι του Φλοριάν” έγινε από την Ντορέτα Πέππα με ποιητικό τρόπο -άλλωστε, οι μύθοι είναι γραμμένοι ως ποιήματα και στα γαλλικά- σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί, όσο γινόταν, το ύφος και οι προθέσεις του συγγραφέα. Στην παρούσα έκδοση, το έργο χωρίστηκε σε πέντε τόμους -όσα και τα βιβλία των “Μύθων”. Τέλος, πάρθηκε η απόφαση να παραμείνουμε στην εικαστική ατμόσφαιρα του 18ου αιώνα, δίνοντάς της όμως τη φρεσκάδα του χρώματος και προσθέτοντας ορισμένα στοιχεία σύγχρονης ή και γραφιστικής ακόμη αντίληψης. Το έργο αυτό ανέλαβε επίσης η υπογράφουσα τη μετάφραση. Οι εικονογράφοι, των οποίων τα έργα συμπεριλαμβάνονται στο πεντάτομο αυτό έργο είναι οι: J.-J. Grandville (1812) - Bataille (1852) & Ch. Delhomme (1847).
Ορισμένα από τα περιεχόμενα ανά τόμο
ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟΤι θέλει μια καρδερίνα μέσα σε μια φωλιά γεμάτη καναρίνια; Και ποιο μυστικό κρύβει; (Μύθος 5)
Γιατί ο γάτος ο Κανέλλος δε θέλει να ξαναδεί στα μάτια του ποτέ... καθρέφτη; (Μύθος 6)
Ποιοι πιστεύουν ότι έρχεται η παγκόσμια... καταστροφή; Τι λέει γι’ αυτό ο κυπρίνος στα κυπρινάκια; (Μύθος 7)Πώς ο καλός χαλίφης σταμάτησε τον κακό βεζύρη; (Μύθος 8)
Ο φουκαράς ο αγριόγατος, που λέτε, παιδιά, βρήκε ένα κυάλι και το τι έπαθε... μην τα ρωτάτε! Βρήκε τον μπελά του, σας λέω! (Μύθος 16)
Δείτε πώς ένας τυφλοπόντικας παίζει... τυφλόμυγα με μια τρελή παρέα από κουνέλια! (Μύθος 18)
ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟΞέρετε τι είναι η δίδελφις, αυτό το παράξενο και σπάνιο ζωάκι; Αλήθεια, μπορεί να κάνει τίποτα ξεχωριστό; Για να δούμε, λοιπόν... (Μύθος 1)
Γιατί ο κακός περιβολάρης θέλει, ντε και καλά, να κόψει τη γέρικη αχλαδιά; Και ποιος θα τον σταματήσει, τελικά; (Μύθος 2)
Όταν ένας καλός άνθρωπος βρίσκει... θησαυρό, γίνεται... Ε, δεν τα λέμε κι όλα! (Μύθος 4)
Αχ! Τι έπαθε ο καημένος ο πύρρουλας , το μικρό πουλάκι που τραγουδούσε τόσο ωραία και γιατί τον νίκησε ο κόρακας; (Μύθος 6)
Φαντάζεστε τι θα γίνει όταν ένα πιθηκάκι μπλέξει μ’ ένα... μαγικό φανάρι; (Μύθος 7)
Αμ, ο ισορροπιστής πάνω στο σκοινί, που δεν είχε μυαλό και... (Μύθος 16)
Τι έπαθε η χαζή πουλάδα, όταν έπιασε φιλίες με την κυρά-δασκάλα, την αλεπού; Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι! (Μύθος 17)
Η γάτα ήθελε να τα πιάσει τα σπουργίτια, αλλά τι δουλειά είχε μες στο χωράφι με το κεχρί; Κάτι πολύ πονηρό είχε βάλει με το νου της... (Μύθος 20)
ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟΘα σας πω τι πάθανε τα πιθηκάκια, όταν αποφάσισαν να παίξουν με τη λεοπάρδαλη. Όχι, όχι, δεν τα έφαγε, αλλά... (Μύθος 1)
Ωχ, συμφορά! Τι ήταν αυτό το κακό; Ποιος έφταιγε που το χωριό το έπνιξε η πλημμύρα; Μήπως... φταίγαν λίγο και οι...
άνθρωποι; (Μύθος 2)Μια μέρα, λοιπόν, ο ρινόκερως έλεγε τα παράπονά του στην καμήλα και... (Μύθος 4)
Με ποιον Θεό τα έβαλε ο Ηρακλής πάνω στον Όλυμπο; (Μύθος 6)
Ε, ρε τρέξιμο που έκανε ο λαγός για να μην τον πιάσει ο κυνηγός! Αλλά τι έκαναν οι φίλοι του για να τον βοηθήσουν; (Μύθος 7)
Είχε βρει ανθρώπους στη... σελήνη ο βασιλιάς Αλφόνσος; (Μύθος 9)
Πάλι κάνει κήρυγμα ο παμπόνηρος ο αλεπούδος και ποιος ξέρει τι θα πει! (Μύθος 15)
Γιατί το έσκασε ο ΄Ερως από τη μητέρα του την Αφροδίτη και πού πήγε; (Μύθος 19)
ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟΌταν ο σκίουρος, ο σκύλος και ο αλεπούδος μπλέξουν μες στα άγρια μεσάνυχτα, γίνεται σωστό πανηγύρι! Ποιος θα νικήσει; Μη βιαστείτε να απαντήσετε... Θα χάσετε! (Μύθος 2)
Ε, μα κι αυτός ο αρλεκίνος πια, γιατί τα κάνει αυτά; Πού να το φανταστεί, βέβαια, τι καβγάς θα ξεσπούσε ανάμεσα στα πουλιά για τη στολή του! (Μύθος 4)
Ο φλώρος και τ’ αηδόνι θα αναμετρηθούν σε μουσικό διαγωνισμό ταλέντου. Ποιος θα κερδίσει; Ποιος θα είναι ο τελικός νικητής του δάσους; (Μύθος 9)
Τι κρύβει ο φιλάργυρος και τι μάθημα θα του δώσει ο πανέξυπνος γιος του με τους φίλους του; (Μύθος 10)
Είναι δυνατόν να υπάρχει μια μεγάλη αγάπη ανάμεσα σ’ έναν κούνελο και μια ινδική πάπια; Κι όμως... (Μύθος 13)
Γιατί ο Θεός Πάνας τα έβαλε με την... Τύχη; (Μύθος 14)
Δε θα σας πω τίποτα για τον τρομερό καβγά που έστησαν οι ανόητοι οι δυο φαλακροί! Όχι, δε θα σας πω τίποτα, εκτός και αν... με ρωτήσετε! (Μύθος 16)
Πού να σας τα λέω! Ο Δον Κιχώτης ξεκίνησε καινούργια περιπέτεια, κι εκεί, λοιπόν, που πήγαινε μια μέρα... (Μύθος 20)
Ε, καλά να πάθει ο πετεινός ο φανφαρόνος! Τι έπαθε;... Δε λέγονται αυτά... (Μύθος 22)
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟΆμα σας διηγηθώ τι έκανε στο δάσκαλό του τον αλεπούδο ο μαθητής του -άλλος αλεπούδος κι αυτός- και τι αποφάσισε η δικαστίνα η λεοπάρδαλη... Αλλά... κουτσομπολιό θα κάνουμε τώρα; (Μύθος 3)
Το τι τράβηξε η φλογέρα από το γάιδαρο δεν περιγράφεται! Αλλά... τι δουλειά είχε ο γάιδαρος με τη φλογέρα; (Μύθος 5)
Όταν άκουσα τι έλεγε εκείνο το πεκινουά, εκείνος ο μικρόσωμος σκύλος, ε, το τι γέλιο έριξα, δε λέγεται, παιδιά! (Μύθος 8)
Μα, γιατί, επιτέλους, η αράχνη τα έβαλε με το μεταξοσκώληκα; Τι της έκανε; (Μύθος 12)
Άσε πια εκείνη η ακρίδα! Μια φαντασμένη! Μια ψωνισμένη! Α, πα πα! Γι’ αυτό και αποφάσισε να... (Μύθος 15)
Η μέλισσα, όταν συνάντησε τη σφήκα τής τα έσουρε μια χαρά! Αλλά... τι της είπε ακιβώς; Θυμάται κανείς; (Μύθος 16)
Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά, να πιάσουν αγάπες ο... σκατζόχοιρος με τα κουνέλια; (Μύθος 17)
Ποιος είν’ ο πιο σοφός, ο αετός ή η κουκουβάγια; Όχι, όχι, δεν είν’ αυτό που νομίζετε... (Μύθος 21)